<<به نام یزدان پاک>>

هشتمین جلسه از دوره پنجاهم کارگاههای آموزشی کنگره ۶۰ ویژه آقایان مسافر در نمایندگی آکادمی با دستور جلسه "عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟ " با استادی آقایعلی صبوری و نگهبانی آقای ابراهیم رضایی و دبیری آقای حسین خان محمدی روز پنج شنبه تاریخ 1392/05/17 رأس ساعت ۱8:۰۰ آغاز به کارنمود.



خلاصه سخنان اسناد :
فرا رسیدن عید فطر را به همه عزبزان تبریک عرض می کنم و امیدوارم که همه توانسته باشندبه اندازه وسعشان در این ماه عرج خود را گرفته باشند. در مورد دستور جلسه عارضم که وقتی دو نفر با هم وارد کنگره می شوند و سفرشان را آغاز می کنند از این نظر که هر کدام با چه مقدار تخریب و چه مصرفی آمده باشند حائز اهمیت نیست این مهم است که با ورود به کنگره چه مقدار آموزش ببیند و آگاهی هایی را که آموخته تا چه حد در طول زندگی به کار بگیرد .
اگر من با برادر لژیونی خودم همزمان سفر را شروع کرده ایم اما من هنوز در مسیر سفرم سردرگم هستم و برادر لژیونی من به رهایی رسیده این دقیقا عین عدالت است چون برادر من برای رسیدن به خواسته خود تلاش کرده است و برای رسیدن به رهایی آموزشهای لازم را فرا گرفته وبه آن عمل کرده است . شاید من هم همزمان با برادر لژیونی خودم به جلسات می آمدیم در کارگاه های آموزشی حضور داشتیم اما من در حاشیه غرق شده بودم و مطالبی که به ما آموزش داده می شد را به خوبی درک نمی کردم خوب مسلما در طول سفر نسبت به نفر دیگر از ابزار های کمتری برای مقابله با مشکلات برخوردار بودم و در سفر درجا می زدم .


با اندکی دقت در این مثال می توان این نتیجه را گرفت که جایگاهی که من در آن قرار دارم و جایگاهی که برادر لژیونی من در آن است عین عدالت است و چه بسا که من حتی نتوانم که در همین جایگاهی که هستم بمانم و لغزش کنم زیرا مطالب لازم برای جایگاهی که بدست آورده ام را نیاموختم و می توان گفت که جایگاهی که من در آن قرار دارم در حد لیاقت من است و عدالت در آن رعایت شده است . در کنگره 60 همیشه عدالت جاری است زیرا همه چیز بستگی به تلاشی دارد که ما در مسیر سفر خود داریم و بنا به آموخته ها و آگاهی های ما جایگاه ما تعریف می شود و به طور کل عدالت را خود من هستم که در حق خودم روا می دارم و همه چیز بسته به تلاشی است که هر کس در مسیر سفر درمان و چه بسا در طول سفر دنیوی انجام می دهد .